Historia Wyspy zostały odkryte w 1568 przez hiszpańskiego żeglarza Alvaro Menda?a de Neyra. Wyspy Salomona podzielone zostały między Niemcy (północne wyspy, od 1885) oraz Wielką Brytanię (południowe wyspy, 1893). Część wysp została przekazanych Wielkiej Brytanii przez Niemcy w latach 1898?1900, która ustanowiła nad wyspami protektorat. Pozostałe w rękach Niemiec wyspy Bougainville i Buka weszły w skład niemieckiego protektoratu Nowej Gwinei Niemieckiej. W okresie II wojny światowej (w 1942) znajdowały się pod okupacją japońską. Na Wyspach toczyły się jedne z najbardziej zaciętych walk na Pacyfiku (m.in. Walki o Guadalcanal). W latach 1943/1944 Japończycy zostali wyparci z większości archipelagu przez wojska amerykańskie. W 1976 Wyspy otrzymały autonomię wewnętrzną, a 7 lipca 1978 uzyskały niepodległość. Pozostały jednak w brytyjskiej Wspólnocie Narodów. Jako suwerenne państwo Wyspy Salomona popadły w poważne kłopoty, wywołane powszechną korupcją i rosnącym deficytem budżetowym. Wybuch niepokojów społecznych wywołało załamanie normalnego funkcjonowania kraju. W lipcu 2003 gubernator generalny Wysp Salomona poprosił o pomoc międzynarodową. Miesiąc później na Wyspach wylądowało 2200 policjantów z ponad 20 krajów Pacyfiku dowodzonych przez Australię i Nową Zelandię. 1 kwietnia 2007 roku Wyspy zostały nawiedzone przez podwójne trzęsienie ziemi i tsunami. Gospodarka Wyspy Salomona należą do krajów rozwijających się o gospodarce rynkowej. Duża pomoc zagraniczna (głównie Australii i Japonii). Rolnictwo dostarcza 48% produktu krajowego brutto (usługi 40%, przemysł 9%) Rolnictwo Najważniejsze uprawy: palma kokosowa, kakaowiec, bataty, taro (kolokazja), pochrzyn (jams), ryż, palma oleista, oraz maniok, warzywa, drzewa owocowe. Zbiory głównie ziemiopłodów w tysiącach ton (2000): ryż 2,4, rośliny bulwiaste 105, orzechy kokosowe 230, nasiona olejowca 5, kakao 3. Połowy morskie (głównie tuńczyk i bonito) 57 tysięcy ton (2000). Pozyskanie drewna (hebanowego i sandałowego) 468 tysięcy m3 (2000). Turystyka Wyspy Salomona są słabo zwiedzane. W 2000 roku Wyspy Salomona odwiedziło 15 tysięcy turystów (głównie z Australii, Wysp Marshalla i Nowej Zelandii). Drogi Długość dróg około 1300 km, prywatnych (obsługujących plantacje) 800 kilometrów. Głównie porty morskie: Honiara, Yandina i Gizo. W budowie nowy port głębokowodny Noro (na Nowej Georgii). Międzynarodowy Port Lotniczy ? Henderson, 25 lotnisk krajowych. Od 1979 czynna naziemna stacja satelitarna. Demografia Ludność rdzenna (Salomończycy, odłam Melanezyjczyków) stanowi 94% (spis z 1992 roku), Polinezyjczycy ? 4%; większość wierzących to protestanci (77,5%) i katolicy (19,2%). W użyciu ponad 80 różnych języków z grupy melanezyjskiej oraz Pidgin English, który pełni funkcję lingua franca. W latach 1985?1992 średnie roczne tempo wzrostu ludności wynosiło 3,5%. Przyrost naturalny 33? (wskaźnik urodzeń 28? ? 2000). 42% ogółu ludności stanowią dzieci, 4,9% jest w wieku ponad 59 lat. Ludność miejska ? 19%. Podział administracyjny Wyspy Salomona podzielone są na 9 prowincji: * 1. Centralna * 2. Choiseul * 3. Guadalcanal * 4. Isabel * 5. Makira-Ulawa * 6. Malaita * 7. Rennell i Bellona * 8. Temotu * 9. Zachodnia