WŁOCHY

Historia

Polityka

Ustrój

Ustrój demokratyczny, republika z dwuizbowym parlamentem (kadencja pięcioletnia):

• Izbą Deputowanych (630 miejsc)
• Senatem (315 miejsc + senatorowie dożywotni).

Obie izby parlamentu wybierane są w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich, w głosowaniu tajnym. Jest 27 sztucznie wytyczonych okręgów w wyborach do Izby Deputowanych, a w wyborach do Senatu okręgami są regiony.

Głową państwa jest Prezydent Republiki wybierany na 7-letnią kadencję przez Zgromadzenie Narodowe – wspólnie obradujące obie izby parlamentu, wraz z reprezentantami regionów (1 z Valle d’Aosta, z pozostałych 19 regionów po 3).

Ustrój państwa można określić jako odmianę systemu parlamentarnego, w której wzmocniono jednak rolę prezydenta – dysponuje on na przykład swobodnym prawem desygnowania premiera – co jest istotne w systemie wielopartyjnym; w przypadku dymisji rządu może jej nie przyjąć i rozwiązać parlament.

System polityczny panujący we Włoszech powszechnie zaliczany jest do mało stabilnych. Rozwiązany w listopadzie 2011 gabinet Silvio Berlusconiego był 62. rządem po zakończeniu II wojny światowej.

Włoski system partyjny

Włoski system należy do wielopartyjnych. Scena polityczna jest mocno rozdrobniona, jednak aktualnie najważniejsze partie skoncentrowane są w dwóch obozach – rządzącej koalicji partii centrolewicowych, w tym m.in. Partii Demokratycznej oraz w pozostającej w opozycji do rządu koalicji centroprawicowej Forza Italia z Ligą Północną. Do głównych ugrupowań włoskiej sceny politycznej zalicza się:

• Forza Italia;
• Partia Demokratyczna (wł. Partito Democratico);
• Liga Północna (wł. Lega Nord);
• Lewica, Ekologia, Wolność (wł. Sinistra Ecologia Libertà).