Stolica
Język urzędowy
Ustrój polityczny
Głowa państwa
Szef rządu
Powierzchnia km2
Powierzchnia na świecie
Liczba ludności
Ludność na świecie
Gęstość zaludnienia
Jednostka monetarna
Strefa czasowa
Hymn państwowy
Kod ISO 3166
Domena Internetowa
Kod samochodowy
Kod telefoniczny
Religia dominująca
PKB
PKB na osobę
Informacje podstawowe
Długość granic: całkowita 2689 km (w tym: Strefa Gazy 11 km, Izrael 255 km, Libia 1150 km, Sudan 1273 km) Długość wybrzeża: 2450 km Najwyższy punkt: Góra Świętej Katarzyny 2629 m n.p.m. Najniższy punkt: Al-Kattara 134 m p.p.m. Współczynnik urbanizacji: 44% (1996) Ważne miasta: Aleksandria, Asuan, Asjut, Al-Mahalla al-Kubra, Giza, Port Said, Szubra al-Chajma, Suez, Fajum Religie: muzułmanie (dominują sunnici) 94%, chrześcijanie koptyjscy i inni 6% Egipt zamieszkują Arabowie, a dominującą religią jest islam. Ok. 10% ludności stanowią chrześcijańscy Koptowie, którzy są potomkami starożytnych Egipcjan Język oficjalny: arabski
Ustrój polityczny
Ustrojem politycznym Egiptu jest republika prezydencka Głowa państwa prezydent Hosni Mubarak, szef rządu premier Ahmed Nazif Partie polityczne: Partia Narodowo-Demokratyczna, Postępowa Partia Jedności, Socjalistyczna Partia Liberalna Parlament: Zgromadzenie Narodowe - 454 miejsca Konstytucja: z 11 września 1971 System prawny: oparty na prawie anglosaskim, prawie islamskim, kodeksie napoleońskim; sądowniczy organ rewizyjny ? Sąd Najwyższy i Rada Stanu (nadzoruje słuszność decyzji administracyjnych); Egipt zaakceptował z zastrzeżeniami zwierzchnictwo Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości Święto narodowe: Rocznica Rewolucji, 23 lipca
Podział administracyjny
Egipt podzielony jest na 27 muhafaz. Muhafazy dzielą się dalej na okręgi, wsie i miasta.
Historia
Tereny w dolinie i delcie Nilu są kolebką cywilizacji starożytnego Egiptu. W układzie chronologicznym:
- Stare Państwo
- Średnie Państwo
- Nowe Państwo o panowanie asyryjskie o panowanie perskie
- panowanie Ptolemeuszy
- panowanie rzymskie
- panowanie bizantyjskie
- panowanie arabskie o panowanie Saladyna ? dynastia Ajjubidów o panowanie mameluków
- panowanie osmańskie
- panowanie francuskie
- panowanie angielskie
- niepodległość - 12 lutego 1922 Niektóre miejscowości egipskie o znaczeniu historycznym:
- Abukir
- Abu Simbel
- Asuan
- Teby
- El Alamein Niektórzy królowie i królowe starożytnego Egiptu:
- Hatszepsut
- Tutanchamon
- Ramzes II
- Amenhotep III
- Amenhotep IV Echnaton
- Cheops Na
- William Flinders Petrie
Klimat
Klimat przeważającej części państwa jest skrajnie suchy, zwrotnikowy. Roczna suma opadów na ogół nie przekracza kilkudziesięciu milimetrów. Gdyby nie Nil, Egipt byłby krajem pustynnym i prawie bezludnym. Nad rzeką istnieje oaza nadrzeczna, ciągnąca się przez prawie 3 tys. kilometrów. Od tysiącleci w Egipcie tworzono system sztucznego nawadniania, znacznie zwiększając pow. gruntów uprawnych. System nawadniający rozbudowano w 1970 roku, gdy na Nilu w Asuanie zbudowano zaporę wodną, sztuczny zbiornik i elektrownię wodną.
Ludność
Społeczeństwo tworzą w ogromnej większości arabscy Egipcjanie ? fellachowie (99% ogółu), na obszarze Pustyni Zachodniej spotkać można plemiona Berberów, w dolinie górnego Nilu pojedyncze osady ludności negroidalnej. W miastach zamieszkuje około 47% ludności. Przyrost naturalny w 2005 wyniósł 1,78%.Przeciętna długość życia mężczyzn 68 lat, kobiet 74 lata (2005). Egipt jest najludniejszym krajem arabskim i drugim pod względem liczby mieszkańców państwem Afryki. Średnia gęstość zaludnienia jest niewielka, a rozmieszczenie ludności bardzo nierównomierne. Większość kraju jest prawie bezludna, a na terenach rolniczych należy do największych na świecie. Kair - stolica kraju i największe miasto Afryki wraz z sąsiadującymi miejscowościami liczy ponad 16 mln mieszkańców, czyli niemal 30% ludności państwa
Kultura i sztuka
- Nadżib Mahfuz - laureat literackiej Nagrody Nobla z roku 1988
Gospodarka
Obecnie największe źródło dochodów Egiptu stanowi turystyka. Rząd w celu ułatwienia rozwoju turystyki powołał policję turystyczną, która ma czuwać nad bezpieczeństwem przybywających z całego świata turystów. Kolejnym źródłem dochodów są opłaty pobierane za korzystanie z Kanału Sueskiego. Trzecie źródło dochodów stanowi eksport ropy naftowej. Złoża bogactw naturalnych: ropa naftowa, gaz ziemny, ruda żelaza, fosforany, mangan, wapień, gips, talk, azbest, rudy ołowiu i rudy cynku
Rolnictwo
Współczesne rolnictwo egipskie, ze względu na szybko rosnącą liczbę ludności, nie jest w stanie zaspokoić wewnętrznych potrzeb kraju. Pomimo to sektor rolniczy i przemysł przetwórstwa spożywczego należy uznać za jedne z lepiej rozwijających się branż gospodarki w tym kraju. Rolnictwo nastawione jest przede wszystkim na produkcję roślinną. Do głównych upraw zaliczają się: ryż, trzcina cukrowa, pszenica, kukurydza, proso, jęczmień, lucerna, fasola, ziemniaki, warzywa i owoce. Funkcję podstawowej rośliny przemysłowej pełni bawełna. Hodowla, ze względu na minimalną ilość łąk i pastwisk, jest słabo rozwinięta. Egipt jest krajem rolniczym z rozwijającym się przemysłem i usługami. Możliwe są tam dwa a nawet trzy zbiory plonów w ciągu roku. Najwięcej gruntów zajmuje uprawa bawełny ? głównego produkty eksportowanego. Z roślin żywieniowych najważniejsze są: ryż, kukurydza, pszenica i sorgo (proso murzyńskie, rośliny trawiaste, z których otrzymuje się kaszę i mąkę). Uprawia się również trzcinę cukrową, palmę daktylowa, drzewa cytrusowe i warzywa. Hodowla zwierząt odgrywa w Egipcie drugorzędną rolę ze względu na brak pastwisk.
Przemysł
Dobrze rozwinął się przemysł chemiczny, szczególnie produkcja nawozów sztucznych, włókien syntetycznych, farmaceutyczny, a także przemysł włókienniczy i odzieżowy, dający obecnie ok. 1/4 wartości ogólnej produkcji przemysłowej. Z bogactw mineralnych Egiptu największe znaczenie mają ropa naftowa i fosforyty. Przemysł przetwórczy widoczny jest w miastach położonych w delcie Nilu, nad Kanałem Sueskim i w Helmanie. Najlepiej rozwinięty jest przemysł włókienniczy, dość dobrze ? chemiczny, elektromaszynowy, petrochemiczny i skórzano-obuwniczy. Ważną rolę w gospodarce Egiptu odgrywa Kanał Sueski łączący Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym. Przepływają nim między innymi tankowce przewożące ropę naftową z krajów Bliskiego Wschodu do Europy. Główne źródła przychodów pieniężnych kraju to: - opłaty za przejazd obcych statków przez Kanał Sueski - eksport ropy naftowej - dochody z turystyki - pieniądze przesyłane przez Egipcjan zatrudnionych za granicą
Współczesny Egipt
Egipt odgrywa rolę lidera wśród państw arabskich Afryki. Jest mediatorem w konflikcie między Palestyńczykami i Izraelczykami. Prowadzi politykę pokojową Izraela i stara się zacieśnić współpracę z krajami Unii Europejskiej i Stanami Zjednoczonymi. W 1991r. Egipt uczestniczył w wojnie z Irakiem, za co otrzymał pomoc gospodarczą.
Turystyka
Największe kurorty:
- Szarm el-Szejk
- Hurghada Pozostałe atrakcyjne turystycznie miejscowości:
- Kair
- Luksor
- Aleksandria
- Asuan
- Dahab
- El Gouna
- Kom Ombo
- Abu Simbel Ambasada Arabskiej Republiki Egiptu, 03-972 Warszawa, ul. Alzacka 18, tel.: 617-69-73, faks: 617-90-58.
Ciekawostki
- Pachnidła o Starożytni Egipcjanie do produkcji swoich słynnych perfum i kadzidełek używali kardamonu, cynamonu , gorzkich migdałów.i kwiatu-al-kamana
- Benzyna o W Egipcie jeden litr benzyny kosztuje około 1,2 funta egipskiego czyli około 64 groszy.
Znani współcześni Egipcjanie
- Mohamed ElBaradei
- Boutros Boutros-Ghali
- Nadżib Mahfuz
- Hosni Mubarak
- Gamal Abdel Naser
- Anwar Sadat
- Omar Sharif
- Panjabi MC
- Bola Badmash