Pałac Zimowy

Pałac Zimowy - opis i znaczenie

Pałac Zimowy
Pałac Zimowy w Sankt Petersburgu ? położony na brzegu Newy barokowy pałac budowany w latach 1754 - 1762 według projektu Bartolomeo Rastrellego dla Elżbiety (wzorowany był na francuskim Wersalu). Budowę ukończono po jej śmierci. Jako pierwsza zamieszkała w nim caryca Katarzyna II.

Do roku 1905 był roku zimową rezydencją carów Rosji, po upadku caratu w lutym 1917 część pałacu zamieniono na szpital, a część zajmowała siedziba Rządu Tymczasowego. Zajęcie pałacu przez bolszewików 8 listopada 1917 jest jednym z symboli Rewolucji Październikowej. Warto jednak pamiętać, że słynna scena filmowa Eisensteina Szturm na Pałac Zimowy kręcona była już po zwycięstwie Rewolucji i jest apokryficzna ? pałacu broniła jedynie kompania kobieca.

Od 1922 pałac jest częścią Ermitażu, a wiele spośród jego 1057 sal i pokojów udostępnionych jest zwiedzającym. Pałac ma 1786 drzwi wewnętrznych i 1945 okien.

Po wielkim pożarze do jakiego doszło w 1837, na rozkaz Mikołaja I rozpoczęto odbudowę Pałacu. Jego wnętrza uzyskały wtedy wystrój klasycystyczny. Car postanowił, że odbudowa zostanie ukończona w ciągu roku, dla przyspieszenia wysychania ścian we wnętrzach Pałacu palono ognie, podczas gdy na zewnątrz panowała zima. Robotnicy okładali czapki lodem, by znieść tę różnicę temperatur, około 20 000 z nich przypłaciło tę pracę życiem.

Plac przed Pałacem był miejscem tak zwanej krwawej niedzieli, która stała się bezpośrednią przyczyną wybuchu rewolucji w 1905. Tłum około 30 000 robotników zgromadził się przed Pałacem trzymając w rękach ikony i portrety cara. Na rozkaz cara wojsko otworzyło ogień, zabitych zostało około tysiąca osób, a kilka tysięcy zostało rannych.