DOMINIKANA
Dane podstawowe
Santo Domingo
Santo Domingo to stolica kraju Dominikana.Stolica
hiszpański
Oficjalny język urzędowy dla kraju Dominikana to język hiszpański.Język urzędowy
republika
Ustrój polityczny dla kraju Dominikana to republika.Ustrój polityczny
prezydent Leonel Fernandez
Głowa państwa dla kraju Dominikana to prezydent Leonel Fernandez.Głowa państwa
prezydent Leonel Fernandez
Szefem rządu dla kraju Dominikana jest prezydent Leonel Fernandez.Szef rządu
127.48 730
Powierzchnia dla kraju Dominikana to 127.48 730 km2.Powierzchnia km2
miejsce
Miejsce pod względem wielkości powierzchni państwa na świecie dla kraju Dominikana to miejsce.Powierzchnia na świecie
84.9 049 595
Liczba ludności dla kraju Dominikana to 84.9 049 595 mieszkańców.Liczba ludności
miejsce
Miejsce pod względem ilości ludności dla kraju Dominikana to miejsce na świecie.Ludność na świecie
185
Gęstość zaludnienia dla kraju Dominikana to 185 osób/km2.Gęstość zaludnienia
peso dominikańskie (DOP)
Oficjalna jednostka monetarna dla kraju Dominikana to peso dominikańskie (DOP).Jednostka monetarna
UTC -4
Ustalona strefa czasowa dla kraju Dominikana to UTC -4.Strefa czasowa
Quisqueyanos valientes
Tytuł hymnu państwowego dla kraju Dominikana to Quisqueyanos valientes.Hymn państwowy
DO
Kod ISO 3166 dla kraju Dominikana to DO.Kod ISO 3166
.do
Domena internetowa dla kraju Dominikana to .do.Domena Internetowa
DOM
Kod tablic samochodowych, rejestracyjnych aut dla kraju Dominikana to DOM.Kod samochodowy
1809
Kod telefoniczny dla kraju Dominikana to 1809.Kod telefoniczny
Dominująca religia dla kraju Dominikana to .
Religia dominująca
Produkt Krajowy Brutto dla kraju Dominikana to .
PKB
Produkt Krajowy Brutto na osobę dla kraju Dominikana to .
PKB na osobę
Historia
Rdzennymi mieszkańcami Hispanioli byli Tainowie. W roku 1492 została odkryta dla Europy przez Krzysztofa Kolumba, czego konsekwencją była stopniowo postępująca okupacja hiszpańska. Santo Domingo, stolica kraju założona w 1496, jest najstarszym stałym osiedlem europejskim w obu Amerykach. W ciągu stuleci ludność wyspy wzbogaciła się m.in. o niewolników afrykańskich (od początku XVI w.) oraz francuskich osadników. Zachodnia część wyspy, pod kontrolą francuską, znana jako Saint-Domingue wyodrębniła się w roku 1804 po serii powstań i walk (m.in. przeciw Legionom Polskim) jako niepodległe państwo Haiti. W latach 1821-1843 Dominikana znajdowała się pod okupacją haitańską. 2 lutego 1844, po zwycięskim powstaniu, ogłoszono niepodległość. Nastapiła seria wojen z Haiti, a w latach 1861-1865 była kolonia znajdowała się pod ponowną okupacją hiszpańską. Nie był to koniec niepokojów: w latach 1916-1924 Dominikanę okupowały wojska amerykańskie. Wkrótce potem, w roku 1930, rozpoczęła się tzw. era Trujilio, trwająca do roku 1961, w którym prezydenturę - po raz pierwszy ? objął Joaquín Balaguer.
Dalsze wydarzenia:
- 1963 - po zrzeczeniu się prezydentury przez Balaguera i chwilowym objęciu stanowiska przez Juana Boscha, nastąpił wojskowy zamach stanu
- 1965 - kolejny zamach stanu obalił dyktaturę wojskową i doprowadził do interwencji amerykańskiej, nazwanej Operation Power Pack.
- 1966 - Balaguer został ponownie wybrany na prezydenta, w latach 1970 oraz 1974 ponownie otrzymał ten urząd
- 1978 - prezydentem został Antonio Guzmán Fernández; na miesiąc przed końcem kadencji popełnił on samobójstwo, a jego obowiązki objął dotychczasowy wiceprezydent Jacobo Majluta Azar
- 1982 - fotel prezydenta objął Salvador Jorge Blanco; próby wprowadzenia reform gospodarczych doprowadzają do krwawych zamieszek w roku 1984
- 1986 i 1990 - prezydentem został ponownie Joaquín Balaguer.
- 1994 - Balaguer objął prezydenturę na skróconą kadencję
- 1996 - prezydentem został Leonel Fernández
- 2000 - władzę objął Hipólito Mejía, doprowadzając do hiperinflacji i wielu skandali pośród ekipy rządzącej
- 2004 - Leonel Fernández został ponownie prezydentem
Ustrój polityczny
- Podział administracyjny: 29 prowincji + dystrykt stołeczny
Demografia
Zgodnie z CIA Factbook, okolo 73% wszystkich dominikańczyków jest pochodzenia mieszanego miejscowych z innymi narodowściami, to jest z mieszkańcami Europy, Afryki i Ameryki. Okolo 16% dominikańczyków jest pochodzenia hiszpańskiego. Inni biali w Republice Dominikańskiej są Niemcami, Włochami, Francuzami i Amerykanami. Ekonomiczne kwestie doprowadziły do ogromnej migracji Dominikańczyków do Stanów Zjednoczonych, głównie do wielkich wschodnich miast wybrzeża.
Populacja
Znaczna część ludności Republiki Dominikańskiej znajduje się w mieście Santo Domingo, które jest stolicą i Santiago de Los Caballeros który jest drugim największe miastem w kraju zawierającym ponad 600.000 mieszkańców.
Kultura
Podstawowe informacje o kulturze i odsyłacz do artykuły o kulturze kraju - Religia: 89% katolików, animizm, voodoo
- Język:
W Republice Dominikańskiej językiem urzędowym jest hiszpański. Język ten wprawdzie odbiega nieco od tego (lub tych ? jako że w Hiszpanii występuje również wiele różnych dialektów), który używany jest na Półwyspie Iberyjskim, jednak nie na tyle, aby stwarzało to problemy z komunikowaniem się. Różnice te zaznaczają się zarówno na podłożu leksyki, jaki i wymowy. W sferze leksykalnej dostrzec można wpływy kultury rdzennych mieszkańców wyspy (los Tainos), np. w wyrazach: guagua ? pojazd (autobus), mangú ? tłuczona mieszanka (np. bananów). Również okupacja kraju przez wojska amerykańskie, jak i bliskość obu krajów pozostawiły swój ślad na języku używanym w Dominikanie, np. w słowach: chequear (z ang. to check ? sprawdzać) lub setear (z ang. to set ? uporządkować). W sferze wymowy typowym dla Karaibów jest zamienianie ?r? z ?l? i na odwrót, w zależości od regionu. I tak w Santo Domingo zamiast ?mi amor? (kochanie) usłyszeć można /mi amol/. Na południowym zachodzie z kolei ?falda? (spódnica) wymawiana jest jako /farda/. Niewątpliwie najśpiewniejszym akcentem charakteryzują się mieszkańcy północnej części kraju ? el Cibao. Tu z kolei głoska ?r? zastępowana jest przez ?i? ? stąd ?Puerto Plata? brzmi jako /pueito plata/.
Gospodarka
Główne produkty przemysłu rolno-spożywczego to cukier, tytoń oraz kawa, które są obok złota i innych metali, cennym towarem eksportowym.
Rdzennymi mieszkańcami Hispanioli byli Tainowie. W roku 1492 została odkryta dla Europy przez Krzysztofa Kolumba, czego konsekwencją była stopniowo postępująca okupacja hiszpańska. Santo Domingo, stolica kraju założona w 1496, jest najstarszym stałym osiedlem europejskim w obu Amerykach. W ciągu stuleci ludność wyspy wzbogaciła się m.in. o niewolników afrykańskich (od początku XVI w.) oraz francuskich osadników. Zachodnia część wyspy, pod kontrolą francuską, znana jako Saint-Domingue wyodrębniła się w roku 1804 po serii powstań i walk (m.in. przeciw Legionom Polskim) jako niepodległe państwo Haiti. W latach 1821-1843 Dominikana znajdowała się pod okupacją haitańską. 2 lutego 1844, po zwycięskim powstaniu, ogłoszono niepodległość. Nastapiła seria wojen z Haiti, a w latach 1861-1865 była kolonia znajdowała się pod ponowną okupacją hiszpańską. Nie był to koniec niepokojów: w latach 1916-1924 Dominikanę okupowały wojska amerykańskie. Wkrótce potem, w roku 1930, rozpoczęła się tzw. era Trujilio, trwająca do roku 1961, w którym prezydenturę - po raz pierwszy ? objął Joaquín Balaguer.
Dalsze wydarzenia:
- 1963 - po zrzeczeniu się prezydentury przez Balaguera i chwilowym objęciu stanowiska przez Juana Boscha, nastąpił wojskowy zamach stanu
- 1965 - kolejny zamach stanu obalił dyktaturę wojskową i doprowadził do interwencji amerykańskiej, nazwanej Operation Power Pack.
- 1966 - Balaguer został ponownie wybrany na prezydenta, w latach 1970 oraz 1974 ponownie otrzymał ten urząd
- 1978 - prezydentem został Antonio Guzmán Fernández; na miesiąc przed końcem kadencji popełnił on samobójstwo, a jego obowiązki objął dotychczasowy wiceprezydent Jacobo Majluta Azar
- 1982 - fotel prezydenta objął Salvador Jorge Blanco; próby wprowadzenia reform gospodarczych doprowadzają do krwawych zamieszek w roku 1984
- 1986 i 1990 - prezydentem został ponownie Joaquín Balaguer.
- 1994 - Balaguer objął prezydenturę na skróconą kadencję
- 1996 - prezydentem został Leonel Fernández
- 2000 - władzę objął Hipólito Mejía, doprowadzając do hiperinflacji i wielu skandali pośród ekipy rządzącej
- 2004 - Leonel Fernández został ponownie prezydentem
Ustrój polityczny
- Podział administracyjny: 29 prowincji + dystrykt stołeczny
Demografia
Zgodnie z CIA Factbook, okolo 73% wszystkich dominikańczyków jest pochodzenia mieszanego miejscowych z innymi narodowściami, to jest z mieszkańcami Europy, Afryki i Ameryki. Okolo 16% dominikańczyków jest pochodzenia hiszpańskiego. Inni biali w Republice Dominikańskiej są Niemcami, Włochami, Francuzami i Amerykanami. Ekonomiczne kwestie doprowadziły do ogromnej migracji Dominikańczyków do Stanów Zjednoczonych, głównie do wielkich wschodnich miast wybrzeża.
Populacja
Znaczna część ludności Republiki Dominikańskiej znajduje się w mieście Santo Domingo, które jest stolicą i Santiago de Los Caballeros który jest drugim największe miastem w kraju zawierającym ponad 600.000 mieszkańców.
Kultura
Podstawowe informacje o kulturze i odsyłacz do artykuły o kulturze kraju - Religia: 89% katolików, animizm, voodoo
- Język:
W Republice Dominikańskiej językiem urzędowym jest hiszpański. Język ten wprawdzie odbiega nieco od tego (lub tych ? jako że w Hiszpanii występuje również wiele różnych dialektów), który używany jest na Półwyspie Iberyjskim, jednak nie na tyle, aby stwarzało to problemy z komunikowaniem się. Różnice te zaznaczają się zarówno na podłożu leksyki, jaki i wymowy. W sferze leksykalnej dostrzec można wpływy kultury rdzennych mieszkańców wyspy (los Tainos), np. w wyrazach: guagua ? pojazd (autobus), mangú ? tłuczona mieszanka (np. bananów). Również okupacja kraju przez wojska amerykańskie, jak i bliskość obu krajów pozostawiły swój ślad na języku używanym w Dominikanie, np. w słowach: chequear (z ang. to check ? sprawdzać) lub setear (z ang. to set ? uporządkować). W sferze wymowy typowym dla Karaibów jest zamienianie ?r? z ?l? i na odwrót, w zależości od regionu. I tak w Santo Domingo zamiast ?mi amor? (kochanie) usłyszeć można /mi amol/. Na południowym zachodzie z kolei ?falda? (spódnica) wymawiana jest jako /farda/. Niewątpliwie najśpiewniejszym akcentem charakteryzują się mieszkańcy północnej części kraju ? el Cibao. Tu z kolei głoska ?r? zastępowana jest przez ?i? ? stąd ?Puerto Plata? brzmi jako /pueito plata/.
Gospodarka
Główne produkty przemysłu rolno-spożywczego to cukier, tytoń oraz kawa, które są obok złota i innych metali, cennym towarem eksportowym.