Informacje:
- Ważniejsze miasta: Manama, Muharrak
- Długość wybrzeża: 161 km
- Najwyższy punkt: Jabal ad Dukhan 122 m n.p.m..
- Najniższy punkt: Zatoka Perska 0 m n.p.m.
- Średnia długość życia:
- ogółem 72,98 lat;
- mężczyźni 70,58 lat;
- kobiety 75,45 lat
- Piśmienność dorosłych: 85%
Religia:
- muzułmanie - szyici 75%,
- sunnici 25%
Grupy etniczne:
- rodowici mieszkańcy 63%,
- Azjaci 19%,
- pozostali Arabowie 10%,
- Irańczycy 8%.
Historia
Ze względu na dogodne położenie i naturalne warunki portowe archipelag Bahrajnu od czasów starożytnych służył żegludze i handlowi w Zatoce Perskiej (znany był również z połowu pereł). Od VII w. n.e. włączony do kalifatu (najpierw Umajjadów, potem Abbasydów). W latach 1521-1602 we władaniu Portugalczyków, następnie - Persów (do 1782). W 1783 został zdobyty przez ród Al-Chalifa z plemienia Al-Utub z Półwyspu Arabskiego. Ród ten panuje w Bahrajnie do czasów współczesnych. Od początku XIX w. umacnianie się wpływów Wielkiej Brytanii. W 1820 zawarcie układu pokojowego o ochronie handlu morskiego (Bahrajn był jednym z ośrodków piractwa i handlu niewolnikami tzw. Wybrzeża Piratów). Następne układy z Brytyjczykami (1861, 1880, 1892, 1911) oddały Bahrajn pod protektorat brytyjski w zamian za ochronę przed zakusami perskimi i tureckimi (Iran rościł stałe pretensje do Bahrajnu). W 1958 Bahrajn zawarł układ o granicach morskich z Arabią Saudyjską. W latach 1968-1971 był w składzie Federacji Emiratów Arabskich. W 1971 wycofał się z Federacji i uzyskał całkowitą niepodległość. Od 1971 członek ONZ i Ligi Państw Arabskich oraz od 1981 Rady Współpracy Zatoki (Perskiej).
Ludność
Bahrajn zamieszkują głównie Arabowie (rdzenni i imigranci z innych krajów arabskich) stanowią około 70% ogółu mieszkańców Bahrajnu, pozostali to cudzoziemscy pracownicy z USA i Europy Zachodniej. Przyrost naturalny wysoki, około 25‰ rocznie. Średnia gęstość zaludnienia 767 mieszkańców na km². Ponad 80% ludności mieszka w miastach, głównie: Al-Manama, Al-Muharrak. Religią państwową jest islam (40–45% sunnici, 55-60% szyici). Religie(2000):[1]
- islam - 82,31%
- hinduizm - 6,25%
- katolicyzm - 4,05%
- protestantyzm - 3,6%, gł.zielonoświątkowcy
- koptowie - 0,33%
- bahaizm - 0,22%
- judaizm - 0,1%
- buddyzm - 0,07%
- Świadkowie Jehowy - 0,01%
Gospodarka
Bahrajn jest krajem przemysłowym: górnictwo ropy naftowej, gazu ziemnego i przemysł przetwórczy wytwarzają łącznie ok. 35% produktu krajowego brutto, rolnictwo zaledwie 1%, usługi, zwłaszcza handlowe, tranzytowe i bankowe pozostałą część. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosi ok. 25,8 tys. dolarów amerykańskich (2006).
Przemysł
Ropę naftową i gaz ziemny eksploatuje się głównie ze złóż podmorskich, pod kontrolą przedsiębiorstw państwowych. Rafinerie w Al-Manama, Sitra i Awali przetwarzają ropę naftową własną (ok. 2 mln ton rocznie) i importowaną rurociągiem podmorskim z Arabii Saudyjskiej. Energia elektryczna produkowana w elektrowniach gazowych jest wykorzystywana w hutnictwie aluminium i do odsalania wody morskiej. Rozwinięte rzemiosło (tkactwo, garncarstwo).
Rolnictwo
Produkcja rolna w 20% pokrywa potrzeby wewnętrzne. W oazach i na terenach nawadnianych odsoloną wodą morską uprawa palmy daktylowej, drzew cytrusowych, warzyw oraz ryżu i pszenicy. Połów ryb, krewetek, pereł odgrywa coraz mniejszą rolę z powodu rosnącego zanieczyszczenia wód Zatoki Perskiej.
Podział administracyjny
Bahrajn jest podzielony na gubernatorstwa od 3 lipca 2002 r.
- Stołeczne

- Środkowe
- Muharraq
- Północne
- Południowe
Władcy Bahrajnu
Tytuły władców:
- 1783-1971 hakim
- 1971-2002 emir
- od 2002 król
Lista władców:
- Dynastia Al-Chalifa
- Ahmad I ibn Chalifa Al-Chalifa 1783-1795
- Abdullah I ibn Ahmad Al-Chalifa 1796-1843
- Salman I ibn Ahmad Al-Chalifa 1796-1825
- Chalifa I ibn Salman Al-Chalifa 1825-1834
- Muhammad I ibn Chalifa Al-Chalifa 1834-1868 z przerwą 1842-1843
- Ali I ibn Chalifa Al-Chalifa 1868-1869
- Muhammad II ibn Abdullah Al-Chalifa 1869
- Isa I ibn Ali Al-Chalifa 1869-1932
- Ahmad II ibn Ali Al-Chalifa 1869-1888
- Hamad I ibn Isa Al-Chalifa 1932-1942
- Salman II ibn Hamad Al-Chalifa 1942-1961
- Isa II ibn Salman Al-Chalifa 1961-1999
- Hamad II ibn Isa Al-Chalifa 1999- nadal
Miasta - 10 największych
- Manama - 154 700
- Al-Muharrak - 98 800
- Riffa - 86 100
- Madinat Hamad - 57 000
- A'ali - 51 400
- 'Isa- 39 800
- Sitra - 37 100
- Al-Budajji - 33 200
- Dżidd Haffs - 32 600
- Al-Malikija - 14 800