BAHRAJN

Informacje:

• Ważniejsze miasta: Manama, Muharrak
• Długość wybrzeża: 161 km
• Najwyższy punkt: Jabal ad Dukhan 122 m n.p.m..
• Najniższy punkt: Zatoka Perska 0 m n.p.m.
• Średnia długość życia:
  
  • ogółem 72,98 lat;
    
  • mężczyźni 70,58 lat;
    
  • kobiety 75,45 lat
• Piśmienność dorosłych: 85%

Religia:

• muzułmanie - szyici 75%,
  
• sunnici 25%

Grupy etniczne:

• rodowici mieszkańcy 63%,
• Azjaci 19%,
• pozostali Arabowie 10%,
• Irańczycy 8%.

Historia

Ze względu na dogodne położenie i naturalne warunki portowe archipelag Bahrajnu od czasów starożytnych służył żegludze i handlowi w Zatoce Perskiej (znany był również z połowu pereł). Od VII w. n.e. włączony do kalifatu (najpierw Umajjadów, potem Abbasydów). W latach 1521-1602 we władaniu Portugalczyków, następnie - Persów (do 1782). W 1783 został zdobyty przez ród Al-Chalifa z plemienia Al-Utub z Półwyspu Arabskiego. Ród ten panuje w Bahrajnie do czasów współczesnych. Od początku XIX w. umacnianie się wpływów Wielkiej Brytanii. W 1820 zawarcie układu pokojowego o ochronie handlu morskiego (Bahrajn był jednym z ośrodków piractwa i handlu niewolnikami tzw. Wybrzeża Piratów). Następne układy z Brytyjczykami (1861, 1880, 1892, 1911) oddały Bahrajn pod protektorat brytyjski w zamian za ochronę przed zakusami perskimi i tureckimi (Iran rościł stałe pretensje do Bahrajnu). W 1958 Bahrajn zawarł układ o granicach morskich z Arabią Saudyjską. W latach 1968-1971 był w składzie Federacji Emiratów Arabskich. W 1971 wycofał się z Federacji i uzyskał całkowitą niepodległość. Od 1971 członek ONZ i Ligi Państw Arabskich oraz od 1981 Rady Współpracy Zatoki (Perskiej).

Ludność

Bahrajn zamieszkują głównie Arabowie  (rdzenni i imigranci z innych krajów arabskich) stanowią około 70% ogółu mieszkańców Bahrajnu, pozostali to cudzoziemscy pracownicy z USA i Europy Zachodniej. Przyrost naturalny wysoki, około 25‰ rocznie. Średnia gęstość zaludnienia 767 mieszkańców na km². Ponad 80% ludności mieszka w miastach, głównie: Al-Manama, Al-Muharrak. Religią państwową jest islam (40–45% sunnici, 55-60% szyici). Religie(2000):[1]

• islam - 82,31%
• hinduizm - 6,25%
  
• katolicyzm - 4,05%
  
• protestantyzm - 3,6%, gł.zielonoświątkowcy
  
• koptowie - 0,33%
  
• bahaizm - 0,22%
  
• judaizm - 0,1%
  
• buddyzm - 0,07%
  
• Świadkowie Jehowy - 0,01%
  
  

Gospodarka

Bahrajn jest krajem przemysłowym: górnictwo ropy naftowej, gazu ziemnego i przemysł przetwórczy wytwarzają łącznie ok. 35% produktu krajowego brutto, rolnictwo  zaledwie 1%, usługi, zwłaszcza handlowe, tranzytowe  i bankowe pozostałą część. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosi ok. 25,8 tys. dolarów amerykańskich (2006).

Przemysł

Ropę naftową i gaz ziemny eksploatuje się głównie ze złóż podmorskich, pod kontrolą przedsiębiorstw państwowych. Rafinerie w Al-Manama, Sitra i Awali przetwarzają ropę naftową własną (ok. 2 mln ton rocznie) i importowaną rurociągiem podmorskim z Arabii Saudyjskiej. Energia elektryczna produkowana w elektrowniach gazowych jest wykorzystywana w hutnictwie aluminium i do odsalania wody morskiej. Rozwinięte rzemiosło (tkactwo, garncarstwo).

Rolnictwo

Produkcja rolna w 20% pokrywa potrzeby wewnętrzne. W oazach i na terenach nawadnianych odsoloną wodą morską uprawa palmy daktylowej, drzew cytrusowych, warzyw oraz ryżu i pszenicy. Połów ryb, krewetek, pereł odgrywa coraz mniejszą rolę z powodu rosnącego zanieczyszczenia wód Zatoki Perskiej.

Podział administracyjny

Bahrajn jest podzielony na gubernatorstwa od 3 lipca 2002 r.

1. Stołeczne
2. Środkowe
3. Muharraq
4. Północne
5. Południowe

Władcy Bahrajnu

Tytuły władców:

- 1783-1971 hakim

- 1971-2002 emir

- od 2002 król

Lista władców:

1. Dynastia Al-Chalifa
2. Ahmad I ibn Chalifa Al-Chalifa 1783-1795
3. Abdullah I ibn Ahmad Al-Chalifa 1796-1843
4. Salman I ibn Ahmad Al-Chalifa 1796-1825
5. Chalifa I ibn Salman Al-Chalifa 1825-1834
6. Muhammad I ibn Chalifa Al-Chalifa 1834-1868 z przerwą 1842-1843
7. Ali I ibn Chalifa Al-Chalifa 1868-1869
8. Muhammad II ibn Abdullah Al-Chalifa 1869
9. Isa I ibn Ali Al-Chalifa 1869-1932
10. Ahmad II ibn Ali Al-Chalifa 1869-1888
11. Hamad I ibn Isa Al-Chalifa 1932-1942
12. Salman II ibn Hamad Al-Chalifa 1942-1961
13. Isa II ibn Salman Al-Chalifa 1961-1999
14. Hamad II ibn Isa Al-Chalifa 1999- nadal

Miasta - 10 największych

1. Manama  - 154 700
   
2. Al-Muharrak - 98 800
   
3. Riffa - 86 100
   
4. Madinat Hamad - 57 000
   
5. A'ali - 51 400
   
6. 'Isa- 39 800
   
7. Sitra - 37 100
   
8. Al-Budajji - 33 200
   
9. Dżidd Haffs - 32 600
   
10. Al-Malikija - 14 800